 |     
| |||||||||||||||
| | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| | ||||||||||||||||
| ΜΕΛΕΤΕΣ [ Πληροφορίες ] [ Συντελεστές ] [ Πρώτη Σελίδα ] |
Η φωνή στην ελληνική - Περιγραφή του συστήματος και μελέτη της ανάπτυξής του στην ελληνική ως μητρική και ως δεύτερη/ξένη γλώσσα Ιάνθη Μαρία Τσιμπλή - Τομέας Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας, Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, Α.Π.Θ. Warning: Undefined variable $author2 in /home/ntlab/public_html/areas/language/studies/studies.php on line 47 Warning: Undefined variable $author3 in /home/ntlab/public_html/areas/language/studies/studies.php on line 50 Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η περιγραφή της γραμματικής κατηγορίας της φωνής στην ελληνική και ο εντοπισμός του βαθμού δυσκολίας που μπορεί να αντιμετωπίσει το παιδί ή ο ενήλικας κατά τη διαδικασία κατάκτησης/απόκτησης της φωνής στην ελληνική ως μητρική ή ως δεύτερη/ξένη γλώσσα. Με τον όρο φωνή αναφερόμαστε στη ρηματική μορφολογία που διακρίνει ενεργητικά από μεσο-παθητικά ρήματα και η οποία τις περισσότερες φορές έχει επιπτώσεις στην ερμηνεία της ρηματικής φράσης, δηλαδή στο ίδιο το ρήμα, αλλά και στα ορίσματά του (υποκείμενο, αντικείμενο). Οι επιπτώσεις αυτές οφείλονται στο ότι η φωνή αποτελεί μεν χαρακτηριστικό της ρηματικής μορφολογίας, όπως είναι και η συμφωνία, ο χρόνος και η ρηματική όψη1, επιπλέον όμως έχει ιδιότητες που εμφανίζονται σε μορφήματα της παραγωγικής μορφολογίας, όπως αυτά που μετατρέπουν ένα ρήμα σε ουσιαστικό, και τα οποία κατά κανόνα επηρεάζουν τη συντακτική εμφάνιση του υποκειμένου ή του αντικειμένου. Αυτή η διπλή φύση της μορφολογίας της φωνής, δηλαδή ο ρόλος της σε επίπεδο ρηματικής μορφολογίας αλλά και σε επίπεδο θεματικής δομής του ρήματος, την τοποθετεί στο δι-επίπεδο της εννοιολογικής/λεξικής δομής και σύνταξης. Επομένως η περιγραφή της κατηγορίας της φωνής αποτελεί συνάρτηση της περιγραφής της μορφολογίας και της ερμηνείας της, όπως αυτή καθορίζεται από το ενεργητικής ή μεσο-παθητικής μορφολογίας ρήμα, αλλά και από τα ορίσματά του. Όπως θα φανεί στο κείμενο που ακολουθεί, η αντιστοιχία ανάμεσα στη μορφολογία της φωνής και στην ερμηνεία της δεν είναι αμφιμονοσήμαντη. Πιο συγκεκριμένα, η επιλογή του μορφήματος της ενεργητικής φωνής δε συνεπάγεται απαραίτητα την εμφάνιση του λογικού/θεματικού υποκειμένου του ρήματος στη θέση του συντακτικού υποκειμένου, και το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση του μεσο-παθητικού μορφήματος. Αυτή η πολυσημία της μορφολογίας της φωνής έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του βαθμού δυσκολίας που συναντά το παιδί ή ο ενήλικας στη διαδικασία ανάπτυξης της ελληνικής ως μητρικής ή δεύτερης/ξένης γλώσσας. Για το λόγο αυτό, το δεύτερο μέρος της παρούσας μελέτης παρουσιάζει τα αποτελέσματα μιας πιλοτικής έρευνας που αφορά την κατανόηση και παραγωγή της ρηματικής μορφολογίας της φωνής στην παιδική γλώσσα μονόγλωσσων Ελλήνων, αλλά και στην αναπτυσσόμενη ελληνική ως δεύτερη γλώσσα τουρκόφωνων εφήβων. Τα αποτελέσματα της έρευνας θα μας βοηθήσουν να επιστρέψουμε στο πρώτο μέρος της μελέτης, που αφορά την περιγραφή της μορφής της φωνής και τις ερμηνευτικές- σημασιολογικές της δυνατότητες, και να αξιολογήσουμε τις κατηγορίες ρηματικών δομών με ενεργητική και μεσο-παθητική μορφολογία ως προς το βαθμό δυσκολίας τους στη γλωσσική ανάπτυξη. Η αξιολόγηση αυτή στόχο έχει να βοηθήσει το δάσκαλο της ελληνικής να ταξινομήσει το διδακτικό υλικό που αφορά τη φωνή, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις δομές και στα σημασιολογικά και γραμματικά στοιχεία που δείχνουν να δημιουργούν ιδιαίτερα προβλήματα στην εκμάθηση της ελληνικής.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ |
