Περιγραφή: Στην περιοχή της Δ. Θράκης, η ελληνική, ως επίσημη γλώσσα του κράτους, έρχεται σε επαφή/σύγκρουση με τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται από τη μουσουλμανική μειονότητα, κυρίως την τουρκική και δευτερευόντως την πομακική. Το τελευταίο διάστημα, η διδασκαλία της ελληνικής αρχίζει να αντιμετωπίζεται και να σχεδιάζεται με όρους δεύτερης/ξένης γλώσσας, και όχι μητρικής, όπως συνέβαινε ως τώρα. Εξετάζεται ο επιχειρούμενος σχεδιασμός ως προς τα συστατικά μέρη που αποδίδουν στην εκπαιδευτική πολιτική οι νεότερες θεωρίες του εκπαιδευτικού γλωσσικού προγραμματισμού. Συγχρόνως, τα δεδομένα της Δ. Θράκης παραλληλίζονται με ανάλογες καταστάσεις στην Ευρώπη κυρίως, όπου υπάρχει επαφή/σύγκρουση μεταξύ τριών γλωσσών. Διερευνάται επίσης η νέα δυναμική που γεννά στην περιοχή αφενός η παρουσία παλιννοστούντων από την πρώην Σοβιετική Ένωση και αφετέρου η αποτελεσματικότητα της εφαρμογής των διαπολιτισμικών μοντέλων εκπαίδευσης έναντι των παραδοσιακών συστημάτων δίγλωσσης εκπαίδευσης στη θεσμικά αναγνωρισμένη μουσουλμανική μειονότητα, με γνώμονα το εάν επιδιώκεται για το μαθητικό πληθυσμό η απόκτηση/διατήρηση διγλωσσίας ή η γλωσσική μετακίνηση από τη μειονοτική στην επίσημη γλώσσα.

Ειδικά χαρακτηριστικά: α) δείγματα διδακτικών τεχνικών

Τεχνικά χαρακτηριστικά: α) μονοχρωμία β) μικρή έκταση