Περιγραφή: Επιχειρείται να διατυπωθούν κάποιοι προβληματισμοί για τη διδασκαλία των μη απλών λεξικών μονάδων (λ.μ.) της ΝΕ. Αρχικά αναφέρεται η ορολογία που χρησιμοποιείται και οι μη απλές λ.μ. κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με το αν απαρτίζονται από μορφήματα ή λέξεις και το είδος των μορφημάτων από τα οποία απαρτίζονται (παράγωγα, σύνθετα και πολυλεκτικά σύνθετα). Στη συνέχεια αναφέρονται διαπιστώσεις που αφορούν τον ανεπαρκή τρόπο παρουσίασης των μη απλών λ.μ. στα εγχειρίδια γλωσσικής διδασκαλίας. Αναλύονται επιπλέον κάποια χαρακτηριστικά της ΝΕ που συνδέονται με τη σύνθεση και την παραγωγή. Μερικά από αυτά είναι η παραγωγικότητα των μηχανισμών κατασκευής λέξεων στη ΝΕ, η δυνατότητα ανάλυσης των λέξεων και η συχνότητα εμφάνισης παραγώγων στο λόγο των παιδιών. Για τις επιθηματοποιημένες λέξεις, προτείνεται ο τρόπος παρουσίασής τους κατά τη διδασκαλία να γίνεται με κριτήριο τη σημασιολογική ομάδα στην οποία ανήκουν. Μερικές τέτοιες σημασιολογικές ομάδες είναι τα υποκοριστικά και τα μεγεθυντικά, τα ουσιαστικά που δηλώνουν ιδιότητα ή συμπεριφορά. Επίσης γίνεται αναφορά σε κάποια χαρακτηριστικά που συνδέονται με τα μονολεκτικά σύνθετα. Το συμπέρασμα είναι ότι κάθε κατηγορία μη απλών λ.μ. εμφανίζει διαφορετικές μορφολογικές ιδιότητες και απαιτεί διαφορετικούς μηχανισμούς ανάλυσης, συνεπώς ο δάσκαλος της ΝΕ πρέπει να γνωρίζει τους κανόνες που διέπουν την κατασκευή των μη απλών λ.μ., ώστε να μπορεί να τους διδάσκει αποτελεσματικά.

Ειδικά χαρακτηριστικά: α) δείγματα διδακτικών τεχνικών

Τεχνικά χαρακτηριστικά: α) μονοχρωμία