Περιγραφή: Το κείμενο είναι χωρισμένο σε δύο μέρη, εκ των οποίων το πρώτο ανήκει στο Μ. Δαμανάκη και το δεύτερο στην Ε. Σκούρτου. Συγκεκριμένα ο Μ. Δαμανάκης κάνει κριτικές παρατηρήσεις σχετικά με το έργο της Ε. Σκούρτου αναφορικά με το την απόδοση των όρων diglossia και bilingualism. Εστιάζει την προσοχή του στη δυσκολία του κάθε επιστήμονα να αποδώσει την ορολογία στην ελληνική, επειδή μερικοί όροι αποτελούν συμπύκνωση μιας σειράς θεωρητικών σκέψεων, και λειτουργούν ως εργαλεία ανάλυσης καταστάσεων, φαινομένων, διαδικασιών. Υποστηρίζει ότι ο όρος διμορφία χρησιμοποιείται για τη διάκριση καθαρεύουσας-δημοτικής, πλειονοτικής-μειονοτικής γλώσσας, προφορική και γραπτή μορφή της κάθε γλώσσας, ανάπτυξη διμορφίας/πολυμορφίας ως παιδαγωγικό πρόταγμα. Προτείνει την απόδοση του όρου bilingualism με τον όρο: ατομική διγλωσσία (ή διγλωσσία) και την απόδοση του όρου diglossia με τον όρο κοινωνική διγλωσσία. (ή μονολεκτικά διπλογλωσσία). Η Σκούρτου, με τη σειρά της, γνωρίζοντας την εισαγωγή του Δαμανάκη και τη συγκεκριμένη εισήγησή του τοποθετείται και απαντά σε αυτή και συγχρόνως επιχειρεί να επεκτείνει τις σκέψεις της γύρω από τον όρο diglossia. (διμορφία). Συμφωνεί με το Δαμανάκη για τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει η μεταφορά όρων στην ελληνική γλώσσα, δε συμφωνεί όμως ως προς το σημείο ιδεολογικής φόρτισης του όρου διμορφία. Υποστηρίζει ότι επειδή το ζητούμενο είναι η εκπαίδευση δίγλωσσων μαθητών, η ορολογία πρέπει να είναι χρηστική ως προς τα εξής: α. διαπίστωση της διγλωσσίας και των μορφών γλώσσας των μαθητών κατά την εισαγωγή τους στο σχολείο, β. εκπαιδευτικές παρεμβάσεις/βοηθήματα στους μαθητές για να μάθουν πιο γρήγορα τη γλώσσα του σχολείου (γι’ αυτούς Γ2) μέσα στο σχολείο, γ. αξιολόγηση των εκπαιδευτικών παρεμβάσεων κατά την έξοδο των μαθητών από το σχολείο. Στην περίπτωση της διγλωσσίας του σχολείου υπάρχουν 2 βασικά ζητήματα: α. να είναι δυνατή η αντιστοίχιση των μορφών της γλώσσας/διγλωσσίας σε γλωσσικές καταστάσεις που υφίστανται στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο (εδώ βοηθά ο όρος κοινωνική διγλωσσία), και β. να είναι δυνατή η διάγνωση της γλωσσικής επάρκειας των μαθητών (εδώ χρειάζεται ο όρος της πολυμορφίας/διμορφίας). Στόχος των εισηγητών είναι να αναδείξουν με παραδείγματα τα ζητήματα ορολογίας που σχετίζονται με τη διγλωσσία και τη δίγλωσση εκπαίδευση.

Ειδικά χαρακτηριστικά:

Τεχνικά χαρακτηριστικά: (α) πίνακες (β) μονοχρωμία (γ) 2 μέρη (δ) μονοχρωμία