Περιγραφή: Η διαφορά ανάμεσα στην ωρολογιακή και στην αισθητική βάση της αντίληψης του χρόνου προκαλεί κάποιες αναντιστοιχίες στους σχετικούς όρους ανάμεσα στα ελληνικά και τις δυτικοευρωπαϊκές γλώσσες. Οι όροι που χρησιμοποιούνται μπορούν να υποδιαιρεθούν σε δύο υποκατηγορίες. Χρονοκεντρικοί και αισθησιοκεντρικοί. Οι δύο κατηγορίες βρίσκονται βέβαια σε εξάρτηση, στα ελληνικά όμως η δεύτερη κατηγορία υπεισέρχεται στο πεδίο της πρώτης περισσότερο από ό,τι στις δυτικές γλώσσες. Σε κάθε κατηγορία διακρίνονται οι βασικοί ή πρωτεύοντες όροι, που είναι απαραίτητοι για βασική διάκριση και συνεννόηση, και έχουν υψηλή συχνότητα. Οι δευτερεύοντες όροι είναι πιο σπάνιοι, δεν είναι απαραίτητοι για βασική συνεννόηση, σε μερικές προτάσεις όμως μπορούν να χρησιμέψουν ως συμπληρωματικοί στους πρωτεύοντες. Ως τριτεύοντες όρους χαρακτηρίζονται συνώνυμα και συγγενικά με τελείως εξειδικευμένη χρήση, και που συχνά περιορίζονται στην ποιητική γλώσσα ή σε μερικές μόνο διαλέκτους και δε χρησιμεύουν στην υποδιαίρεση. Εκτός από τις αναντιστοιχίες που παρατηρούνται μεταξύ των γλωσσών π.χ. noon-μεσημέρι παρατηρούνται επίσης και κάποιες επικαλύψεις όπως π.χ. απόγευμα-afternoon, evening. Αντίστοιχη μετατόπιση όρων παρατηρούμε και στους χαιρετισμούς. Η έκφραση καλημέρα διαρκεί περισσότερο από το αγγλικό good morning εφόσον καλύπτει και το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού μεσημεριού. Η επίδραση από τα δυτικά πρότυπα φαίνεται να προκαλεί και κάποιες αλλαγές στις εκφράσεις που αναφέρθηκαν.

Ειδικά χαρακτηριστικά:

Τεχνικά χαρακτηριστικά: (α) πίνακες (β) μονοχρωμία (γ) διαγράμματα