Περιγραφή: Η εργασία αυτή αποτελείται από πέντε μέρη. Στο πρώτο παρουσιάζεται το θεωρητικό πλαίσιο, στο δεύτερο μέρος γίνεται η περιγραφή των συνθέτων. Ειδικότερα παρουσιάζεται η κατηγοριοποίηση τους, η μορφολογία τους και η σειρά των όρων του συνθέτου. Το τρίτο μέρος περιλαμβάνει παρατηρήσεις που αναφέρονται σε χαρακτηριστικά της νέας ελληνικής που συνδέονται με τη σύνθεση, όπως είναι το μήκος των λεξικών μονάδων, το λεξιλόγιο λόγιας προέλευσης και ο υψηλός αριθμός συνθέτων καθώς και παρατηρήσεις που προκύπτουν από τη σύγκριση της ΝΕ με άλλες γλώσσες. Το τέταρτο μέρος αποτελεί έναν πρακτικό οδηγό για την κωδικοποίηση και αποκωδικοποίηση της ΝΕ. Τέλος, στο πέμπτο μέρος παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν στη διδασκαλία. Πιο συγκεκριμένα τα συμπεράσματα που αναφέρονται είναι τα εξής: Η ΝΕ διαθέτει στο επίπεδο του συστήματος σύνολο από κανόνες για τη δημιουργία συνθέτων, οι οποίοι διαφοροποιούνται ανάλογα με το είδος του συνθέτου, δηλαδή. αν είναι γνήσιο ή νόθο. Το σύστημα κανόνων της ΝΕ σύνθεσης επιτρέπει τη σύζευξη πολλών ειδών στοιχείων, έτσι ώστε να προσδίδει στη ΝΕ πολλές δυνατότητες για δημιουργία συνθέτων. Η σύνθεση αποτελεί τον κατεξοχή χώρο σύνδεσης της ΝΕ με τη ΑΕ και η γνώση της δεύτερης βοηθάει σε κάποιο βαθμό. Αν και η σημασία των συνθέτων δεν ισούται με το άθροισμα των σημασιών των στοιχείων που το απαρτίζουν, η γνώση του ΝΕ συστήματος σύνθεσης βοηθάει στην αποκωδικοποίηση των συνθέτων.

Ειδικά χαρακτηριστικά:

Τεχνικά χαρακτηριστικά: (α) πίνακες (β) σημειώσεις (γ) μονοχρωμία