Περιγραφή: Εξετάζεται το θέμα της γλωσσικής ετερογένειας που πραγματώνεται μέσω της γλωσσικής ποικιλίας στη ΝΕ. Εισαγωγικά τονίζεται η ύπαρξη ετερογένειας στο πλαίσιο της γλώσσας. Περιγράφονται τα είδη της γλωσσικής ποικιλίας, η ενδοσυστηματική ποικιλία (εναλλακτικές πραγματώσεις των δομών ή των στοιχείων της γλώσσας που υπαγορεύονται από το σύστημα, λ.χ. διαφορετικές πραγματώσεις φωνημάτων ανάλογα με το γλωσικό περιβάλλον) και η εξωσυστηματική (εκείνη της οποίας η χρήση δεν υπαγορεύεται από το ίδιο το σύστημα, λ.χ. γεωγραφική ή κοινωνιογλωσσική ποικιλία). Περιγράφεται αναλυτικά η εξωσυστηματική γλωσσική ποικιλία και παρουσιάζονται οι επιμέρους ποικιλίες της, που διαιρούνται: α. με βάση το χρήστη σε διαλέκτους και κοινωνιόλεκτους και β. με βάση τη χρήση σε προφορικό ύφος, ποικιλίες γραπτού ύφους, λογοτεχνικό, δημοσιογραφικό και επιστημονικό ύφος. Ακολουθεί αναφορά στον τρόπο με τον οποίο η γλωσσική ποικιλία θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται στη διδασκαλία ξένων γλωσσών και ιδιαίτερα στη διδασκαλία της ΝΕ ως ξένης. Δίνονται απόψεις ερευνητών που υποστηρίζουν την αναγκαιότητα της προσεκτικής αντιμετώπισης της γλωσσικής ποικιλίας της ΝΕ. Επισημαίνεται ο προβληματισμός και η δυσκολία που συνεπάγεται μία απόπειρα διδακτικής κάλυψης όλων των γλωσσικών ποικιλιών και στη συνέχεια παρουσιάζονται τα αποτελέσματα ενός δειγματοληπτικού ελέγχου των εγχειριδίων για την αντιμετώπιση της γλωσσικής ποικιλίας. Τέλος, παρουσιάζονται τα γενικά συμπεράσματα της έρευνάς τους που είναι τα ακόλουθα: α. η συνειδητοποίηση και ο σεβασμός της γλωσσικής ποικιλίας είναι πρωταρχικής σημασίας για τη διδασκαλία της γλώσσας, β. απαιτείται σταδιακή εξοικείωση στις εναλλακτικές μορφές και δομές της γλώσσας και γ. επιβάλλεται αντικειμενική ιεράρχιση και αξιολόγηση της γλωσσικής πολυμορφίας.

Ειδικά χαρακτηριστικά: α) δείγματα ασκήσεων β) δείγματα διδακτικών τεχνικών

Τεχνικά χαρακτηριστικά: α) μονοχρωμία β) πίνακες γ) υποσημειώσεις