Περιγραφή: Παρουσιάζεται το ποιόν ενεργείας, δηλαδή η γραμματική κατηγορία που βασίζεται στη διμερή αντίθεση που στην ελληνική εκφράζεται κυρίως από το θέμα του αορίστου και του ενεστώτα και η οποία γίνεται συχνά αιτία λανθασμένης χρήσης από μη φυσικό ομιλητή. Επισημαίνεται η επιφανειακή ενασχόληση της παραδοσιακής γραμματικής με αυτό το θέμα, που αποδεικνύεται από την παραπλανητική διάκριση σε στιγμιαίους και εξακολουθητικούς χρόνους. Βάσει της διάκρισης αυτής, ο τύπος «θα περάσει» θεωρείται στιγμιαίος μέλλοντας, γεγονός που δυσχεραίνει την εξήγηση της φράσης «τα επόμενα δέκα χρόνια θα τα περάσει στην Αγγλία». Υποστηρίζεται ότι ο μελετητής πρέπει κατά πρώτο λόγο να ορίσει με ακρίβεια την έννοια και τη σημασία των ειδών του ποιού ενεργείας και κατά δεύτερο λόγο να εντοπίσει τη σχέση ανάμεσα στη γραμματική αυτή κατηγορία και τη λεξική σημασία των ρημάτων. Διευκρινίζονται οι όροι ποιόν/τρόπος ενεργείας, ρηματική όψη/άποψη και ο συσχετισμός τους με το ρηματικό χρόνο. Παρουσιάζεται επίσης ένας πολύ σημαντικός παράγοντας καθορισμού της γραμματικής κατηγορίας που είναι η λεξική σημασία του ρήματος και γίνεται αναφορά στο θεωρητικό πρόβλημα που δημιουργεί ο παρακείμενος σε σχέση με το ποιόν ενεργείας (αν δηλαδή είναι φορέας ποιού ενεργείας και τι είδους). Τέλος, εισάγεται η διάκριση συνοπτικού-μη συνοπτικού. Παρατηρείται ότι η ελληνική δε διακρίνει μορφολογικά τις υποκατηγορίες του μη συνοπτικού. Τονίζεται ακόμη η περίπτωση ρημάτων που παίρνουν συμπλήρωμα σε υποτακτική και είναι αυτά που προκαλούν τα μεγαλύτερα προβλήματα στους αλλοδαπούς σπουδαστές ως προς την επιλογή ποιού ενεργείας.

Ειδικά χαρακτηριστικά: α) δείγματα διδακτικών τεχνικών

Τεχνικά χαρακτηριστικά: α) μονοχρωμία β) πίνακας-διάγραμμα γ) υποσημειώσεις