Περιγραφή: Παρουσιάζεται το άτυπο πιλοτικό πρόγραμμα που λειτούργησε για δύο συνεχείς σχολικές χρονιές το 32ο Δημοτικό Σχολείο της Λάρισας. Το πρόγραμμα αφορούσε τους γονείς δύο παιδιών πρώτης τάξης δημοτικού, Αλβανικής καταγωγής καθώς επίσης και τη Γερμανίδα μητέρα μαθήτριας, σύζυγο παλιννοστούντος Έλληνα. Η ιδέα στην οποία βασίστηκε το πρόγραμμα αυτό ήταν ότι υπάρχουν κάποιοι γονείς γλωσσικά μειονοτικών μαθητών οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την φοίτηση των παιδιών τους στις πρώτες τάξεις, μαθαίνουν και οι ίδιοι να γράφουν και να διαβάζουν την ελληνική γλώσσα. Τα παιδιά των γονέων που πήραν μέρος στο πρόγραμμα ήταν στο ίδιο τμήμα και η όλη διαδικασία στηρίχτηκε στον αυτοσχεδιασμό και τη διάθεση ελεύθερου χρόνου του εκπαιδευτικού της τάξης. Ο εκπαιδευτικός στο τέλος του μαθήματος έδινε στα παιδιά των μειονοτήτων υλικό, ασκήσεις ή σχετικό κείμενο, για τους γονείς όπου πέρα από τη σχετική με την ηλικία τους εξάσκηση, εκείνοι μπορούσαν εφόσον το ήθελαν να βρουν την αφορμή για επιπλέον ενασχόληση με το αντικείμενο διδασκαλίας. Οι γονείς στο σπίτι, αφού μελετούσαν μαζί με τα παιδιά το μάθημα της ημέρα, ασχολούνταν με τις δικές τους εργασίες, διαδικασία στην οποία συνήθως συμμετείχαν ως ένα σημείο και τα παιδιά. Οι εργασίες που είχαν δοθεί για τα παιδιά έπρεπε να γίνουν μόνο από τα παιδιά. Οι γονείς με κανένα τρόπο δεν αναλάμβαναν τις υποχρεώσεις των παιδιών, αφού έτσι υπήρχε ο κίνδυνος να μάθουν τα παιδιά σε έτοιμες λύσεις. Αντίθετα η βοήθειά τους έπρεπε να έρθει αφού πρώτα προσπαθούσαν μόνα τους και εφόσον κρίνονταν απαραίτητο. Διαφορετικά ο ρόλος των γονιών θα περιορίζονταν στο ρόλο του συμμαθητή που έχει ίδιους στόχους και ίδιες υποχρεώσεις με το παιδί. Από την άλλη πλευρά η υπευθυνότητα την οποία αναλάμβαναν τα παιδιά να μεταφέρουν τις καθημερινές τους εμπειρίες στους γονείς έπρεπε λειτουργήσει σαν τονωτικό στην αυτοπεποίθησή τους. Στο τέλος της εβδομάδας οι γονείς πήγαιναν στο σχολείο και συζητούσαν με το δάσκαλο για τα θέματα που διδάχθηκαν και ζητούσαν διευκρινίσεις και επεξηγήσεις. Τα πρώτα αποτελέσματα που προέκυψαν μετά το διετές αυτό πρόγραμμα ήταν κατ’ αρχήν θετικά. Παιδιά και γονείς, είχαν κατακτήσει πλήρως το μηχανισμό ανάγνωσης και γραφής της ελληνικής γλώσσας. Η πρόοδος των παιδιών στα άλλα μαθήματα ήταν ικανοποιητική και το λεξιλόγιο τους έφτασε σε άριστη κατάσταση για τα δεδομένα της ηλικίας τους. Όσον αφορά τους γονείς παρά τα γεγονός ότι ο μηχανισμός της ανάγνωσης και της γραφής κατακτήθηκε και το λεξιλόγιο τους εμπλουτίστηκε σημαντικά δεν υπήρξε η προσδοκώμενη επιτυχία στο θέμα της προφοράς και τη χρήσης των σωστών γραμματικών και συντακτικών τύπων.

Ειδικά χαρακτηριστικά: α) δείγματα διδακτικών τεχνικών

Τεχνικά χαρακτηριστικά: α) μονοχρωμία β) μικρή έκταση