Περιγραφή: Η μελέτη ασχολείται με την αντίθεση μεταξύ του παρατατικού (Πτ) και του αόριστου (Α) στη νέα ελληνική (ΝΕ) και τη βουλγαρική (Β) καθώς και με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες είναι δυνατή ή αποκλείεται η συνωνυμική χρήση του Α και του Πτ, ανάλογα με τη ρηματική όψη, τα χρονικά χαρακτηριστικά και το γλωσσικό περιβάλλον. Αρχικά εξετάζεται ο Α της ασυντέλεστης όψης στη Β και τα μεταφραστικά ισοδύναμά του στη ΝΕ, σύμφωνα με τα οποία οι χρήσεις αυτού του τύπου Α διαιρούνται σε δύο κατηγορίες. Στη συνέχεια ερευνάται ο Πτ της συντελεσμένης όψης στη Β και τα μεταφραστικά ισοδύναμά του στη ΝΕ. Και σε αυτή την περίπτωση έχουμε διαίρεση των χρήσεων σε δύο κατηγορίες. Τέλος, τονίζεται το σημείο στο οποίο πρέπει να δοθεί έμφαση κατά τη διδασκαλία της ΝΕ σε Βούλγαρους, ώστε να μην τους μείνουν ασαφείς κάποιες χρήσεις του αόριστου και του παρατατικού της ΝΕ.

Ειδικά χαρακτηριστικά: α) εισαγωγικό κείμενο σε αγγλική γλώσσα

Τεχνικά χαρακτηριστικά: α) μονοχρωμία