Περιγραφή: Διευκρινίζεται το περιεχόμενο του όρου «βαθμός κατοχής της νέας ελληνικής γλώσσας» και εξηγείται ότι ένα από τα μελήματα του γλωσσικού προγράμματος είναι ο βαθμός κατοχής όλων των στοιχείων του γλωσσικού συστήματος (φωνολογίας, μορφολογίας, σύνταξης, λεξιλογίου). Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο γεγονός ότι ο σχολικός έλεγχος του βαθμού κατοχής αυτών των στοιχείων (του επιπέδου του συστήματος) δεν είναι καθόλου απλός. Στο επίπεδο του λόγου, από την άλλη πλευρά, κέντρο είναι ο ίδιος ο ομιλητής καθώς και οι επιλογές που κάνει για να απευθυνθεί στους συνομιλητές του. Σημειώνεται ότι και για το επίπεδο αυτό υπάρχουν τυπολογίες τεστ και ασκήσεων που μπορούν να εφαρμοστούν στη ΝΕ. Περνώντας στο πραγματολογικό επίπεδο, στο οποίο η γλώσσα είναι φορτισμένη πολιτισμικά, διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχουν εργαλεία ελέγχου και διάγνωσης γλωσσικής κατοχής. Στη συνέχεια γίνεται λόγος για σχεδιασμό προγράμματος, κυρίως με την έννοια της παραγωγής διδακτικού υλικού, και υπογραμμίζεται ότι είναι ανάγκη στην περίπτωση της ΝΕ (για αλλοδαπούς) να παραχθεί νέο υλικό βασισμένο σε ανάλυση γλωσσικών αναγκών. Θεωρείται ότι οποιαδήποτε διδακτική πρόταση για αλλόφωνους πρέπει διαρκώς να αξιολογείται, αφού το εν λόγω κοινό δε μαθαίνει τη γλώσσα μόνο κατά την προγραμματισμένη διαδικασία αλλά και έξω από αυτή και κατά συνέπεια οι μεταβολές που υφίσταται δεν είναι προβλέψιμες. Τέλος, δίνονται δύο παραδείγματα: τα διαγράμματα σχεδιασμού των προγραμμάτων για τους πολιτικούς πρόσφυγες παλιννοστούντες και τους παλιννοστούντες Ρωσοπόντιους. Τονίζεται ότι ένα πρόγραμμα μπορεί να καθορίζει α. τους γενικούς πολιτικούς στόχους, β. τους γενικούς διδακτικούς /παιδαγωγικούς στόχους και γ. τους ενδιάμεσους γλωσσικούς στόχους, σύμφωνα με τη διάγνωση γλωσσικών αναγκών του κοινού.

Ειδικά χαρακτηριστικά: α) δείγματα διδακτικών τεχνικών

Τεχνικά χαρακτηριστικά: α) μονοχρωμία β) υποσημειώσεις γ) διαγράμματα σχεδιασμού προγραμμάτων διδασκαλίας