Περιγραφή: Υποστηρίζεται ότι η διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας εστιάζεται στις ακόλουθες γλωσσικές πτυχές: τα γλωσσικά ακούσματα, τα δημιουργικά διαβάσματα, τα εκφραστικά μιλήματα, τα δημιουργικά γραψίματα. Πιο συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά το γλωσσικό άκουσμα είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητό ότι η ακρόαση είναι μια ενεργητική διαδικασία μάθησης και ότι καλός ακροατής δεν είναι αυτός που απλά ακούει, αλλά αυτός που προσέχει τα παραγλωσσικά στοιχεία που χρησιμοποιεί ομιλητής, αυτός που ακούει κριτικά και αυτός που ενώ ακούει σκέφτεται και παίρνει λέξεις και εκφράσεις για δική του χρήση. Για να επιτευχθεί το δημιουργικό διάβασμα, ο αναγνώστης πρέπει να εξοικειωθεί: α. με το μηχανισμό της ανάγνωσης και να αποκτήσει καλές αναγνωστικές συνήθειες, β. με τη δομή των κειμένων, γ. με τις βασικές γραμματικές και συντακτικές δομές της γλώσσας και δ. με το γλωσσικό ύφος των κειμένων. Για την εκφραστική ομιλία είναι απαραίτητος ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου των μαθητών που επιτυγχάνεται: α. με τη σύνδεση των νέων λέξεων με συνώνυμα και αντίθετα, β. με τη σωστή ερμηνεία των λέξεων μέσα στο λόγο, γ. με τη μετάβαση από την κυριολεξία στη μεταφορά και το συμβολισμό, δ. με τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου με λέξεις και εκφράσεις της λόγιας παράδοσης, ε. με την κάθαρση του λεξιλογίου από ξένες ιδιωματικές κακόηχες και αργκό λέξεις, στ. με την ενίσχυση της αναπτυξιακής τάσης για ομιλία και έκφραση. Για την καλλιέργεια του δημιουργικού γραψίματος μεταξύ άλλων προτείνονται: το σχέδιο γραψίματος (συγκέντρωση υλικού, ελεύθερη καταγραφή του περιεχομένου, παρουσίαση και βελτίωση του σχεδίου, τελειοποίηση κειμένου), η παραγωγή ομαδικών κειμένων, η μετατροπή γεγονότων της ζωής ή εικόνων διδακτικών βιβλίων σε γραπτό κείμενο.

Ειδικά χαρακτηριστικά: (α) προτάσεις αποτελεσματικής διδασκαλίας

Τεχνικά χαρακτηριστικά: (α)μονοχρωμία