Περιγραφή: Παρουσιάζονται επιγραμματικά μέθοδοι και προσεγγίσεις στη διδασκαλία ξένων γλωσσών. Οι μέθοδοι αυτές διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τη βαρύτητα που δίνεται κατά τη διδασκαλία στη δομή ή στη χρήση της γλώσσας. Οι πιο γνωστές μέθοδοι που παρουσιάζονται είναι: η γραμματικομεταφραστική μέθοδος (Grammar-Translation Method), η άμεση μέθοδος (The Direct Method), η προφορική προσέγγιση και η μέθοδος εκμάθησης μέσα από καταστάσεις (The Oral Approach and Situational Method), η Σιωπηλή μέθοδος (The Silent Way), η δομική προσέγγιση (The Structural Approach) και η επικοινωνιακή προσέγγιση (Communicative Approach). Τα τελευταία χρόνια επικρατέστερο στον χώρο της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών είναι το μοντέλο της επικοινωνιακής προσέγγισης. Η λέξη κλειδί στην προσέγγιση αυτή είναι η επικοινωνία και η βασική άποψη είναι ότι η γλώσσα αποτελεί ένα εργαλείο για διαπροσωπική επικοινωνία που σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό περιβάλλον, το οποίο ορίζεται από την κατάσταση της επικοινωνίας, το θέμα που διαπραγματεύεται αυτή, τους ρόλους των συνομιλητών κ.ά. Η επικοινωνιακή προσέγγιση δίνει ένα πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο στη διδασκαλία της ξένης γλώσσας, καθώς αντιμετωπίζει τη γλωσσική ικανότητα ως «δεξιότητα» και όχι ως «γνώση». Η δεξιότητα στην επικοινωνιακή προσέγγιση της γλώσσας αναλύεται στα διάφορα συστατικά της, τα οποία επιτελούν τις βασικές κατηγορίες με βάση τις οποίες διαμορφώνεται το υλικό για τη διδασκαλία της γλώσσας. Οι κατηγορίες αυτές είναι οι εξής: περίσταση επικοινωνίας, θέματα επικοινωνίας, γλωσσικές λειτουργίες, έννοιες γενικές και ειδικές, γλωσσικά στοιχεία. Το περιεχόμενο της γλωσσικής διδασκαλίας ορίζεται με βάση αυτούς τους άξονες, αλλά, κάθε φορά, σύμφωνα με τις ανάγκες του μαθητικού κοινού προς το οποίο αυτή απευθύνεται. Η επιλογή και η διαμόρφωση του περιεχομένου διδασκαλίας γίνεται με βάση τις γλωσσικές ανάγκες των μαθητών και με στόχο να εξυπηρετηθούν αυτές οι γλωσσικές ανάγκες. Προτείνονται και παρουσιάζονται τα εξής δύο βοηθήματα για τη διδασκαλία της ελληνικής ως ξένης γλώσσας: α. το «Επίπεδο-κατώφλι για τα νέα ελληνικά», το οποίο περιγράφει αναλυτικά τους στόχους ενός προγράμματος διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας που απευθύνεται σε ανθρώπους οι οποίοι επιθυμούν να αποκτήσουν την ικανότητα να επικοινωνούν με φυσικούς ομιλητές της γλώσσας. β. η «Πιστοποίηση επάρκειας της ελληνομάθειας». το οποίο περιγράφει τη γλωσσική ικανότητα που πρέπει να αποκτήσουν οι υποψήφιοι ομιλητές της ελληνικής, διαβαθμισμένη σε τέσσερα επίπεδα, προκειμένου να αποκτήσουν τους αντίστοιχους τίτλους ελληνομάθειας που χορηγούνται από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας-Υπουργείο Εθνικής Παιδεία και Θρησκευμάτων.

Ειδικά χαρακτηριστικά: α) δείγματα διδακτικών μεθόδων β) δείγματα εξεταστικών δοκιμασιών (τεστ)

Τεχνικά χαρακτηριστικά: α) μονοχρωμία β) μικρή έκταση