Περιγραφή: Έπειτα από μια σύντομη ιστορική αναδρομή της πορείας της σχέσης της τεχνολογίας με τη διδασκαλία από τη δεκαετία του 60 και μετά, το ενδιαφέρον εστιάζεται στις θεωρητικές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις στο χώρο αυτό. Το πλαίσιο πάνω στο οποίο είναι δυνατό να δομηθεί αποτελεσματικά η ένταξη των νέων τεχνολογιών στην εκμάθηση ξένων γλωσσών θεωρείται πως είναι η θεωρία του κοινωνικού εποικοδομισμού και η προοπτική της οικουμενικής διάστασης στη μαθησιακή διαδικασία. Η διάσταση αυτή που θεωρεί τη γλώσσα ενιαία και αδιάσπαστη τονίζεται και στην επικοινωνιακή προσέγγιση για την εκμάθηση μιας γλώσσας ως ξένης ή δεύτερης. Επίσης, η γλώσσα θεωρείται ιδανικό μέσο για την κατανόηση άλλων πολιτισμών και χωρών και υποστηρίζεται ότι μέσα από τη διδασκαλία της είναι δυνατό να προωθηθεί η ειρήνη. Οι νέες τεχνολογίες παρέχουν πολλές δυνατότητες για την αναβάθμιση της διδασκαλίας ξένων γλωσσών. Πιο συγκεκριμένα, διακρίνονται τρεις τρόποι υποστήριξης της γλωσσικής διδασκαλίας: α. η τεχνολογία των οπτικών δίσκων, η οποία παρέχει δυνατότητα αποθήκευσης πληροφοριών και ευκολία πρόσβασης και επεξεργασίας της πληροφορίας, β. η διαδικτυακή τεχνολογία, με κυριότερο εκπρόσωπό της το διαδίκτυο και γ. η τεχνολογία υπερμεσικών και συγγραφικών εργαλείων, τα οποία χωρίζονται στις κατηγορίες των κλειστών/δομημένων και των πιο σύνθετων εργαλείων. Τέλος, δίνονται δύο ενδεικτικά σενάρια χρήσης των νέων τεχνολογιών στην υποστήριξη της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στα παιδιά των ομογενών.

Ειδικά χαρακτηριστικά: α) δείγματα διδακτικών τεχνικών β) δείγματα ασκήσεων

Τεχνικά χαρακτηριστικά: α) μονοχρωμία