Μια ονοματική φράση σε αιτιατική μπορεί να χρησιμοποιείται επιρρηματικά - χωρίς τη συνοδεία πρόθεσης ή άλλου δείκτη - για να δηλώσει χρόνο στις παρακάτω περιπτώσεις:
(α) Δήλωση διάρκειας:
Διάβαζα όλη νύχτα.
Δούλευε συνεχώς δύο χρόνια.
(β) Χρονικό διάστημα ή απόσταση:
Χρειάστηκε ένα μήνα για να τελειώσει.
Ένα χρόνο έκανε να μου μιλήσει.
Με περνάει ένα μήνα.
Είναι πέντε χρόνια νεότερος.
(γ) Χρονικό σημείο:
Έφυγαν νύχτα.
Συναντήθηκαν την Τετάρτη το πρωί / το Μάρτιο / την πρώτη του μηνός / την επόμενη μέρα / τα Χριστούγεννα / το καλοκαίρι / άλλες δυο φορές / το 1995.
(δ) Χρονική αναλογία:
Έτρεξε με τριάντα χιλιόμετρα την ώρα
Τον έβλεπα δυο φορές το μήνα.
Σε κάποιες από τις παραπάνω περιπτώσεις είναι δυνατή η εναλλακτική χρήση άλλων επιρρηματικών προσδιορισμών (π.χ. προθετικών φράσεων), ενώ σε πολλές άλλες είναι υποχρεωτική η εμφάνιση απλής αιτιατικής:
Δούλευε (επί) δύο χρόνια / Διάβαζε (για) δυο μερόνυχτα
Γνωρίστηκαν το 1996 / στα 1996.
Γεννήθηκε την εικοστή πρώτη Απριλίου / στις είκοσι μία Απριλίου
*Συναντήθηκαν στο πρωί / στα Χριστούγεννα / στο καλοκαίρι.