α) Μονολεκτικό τύπο παραθετικών μπορούν να σχηματίσουν τα επίθετα που λήγουν σε -ος, -η, -ο (εκτός από τα επίθετα που προέρχονται από τις παθητικές τετελεσμένες μετοχές), -ος, -α, -ο, -ύς, -ιά, -ύ και τα δικατάληκτα σε -ης, -ες και σε -ων/-ονας, -ον.

β) Ο σχετικός υπερθετικός σχηματίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με το συγκριτικό, με τη διαφορά ότι παίρνει μπροστά το οριστικό άρθρο (ο ομορφότερος, η ομορφότερη, το ομορφότερο / ο σπουδαιότερος, η σπουδαιότερη, το σπουδαιότερο / ο φρεσκότερος, η φρεσκότερη, το φρεσκότερο / ο βαρύτερος, η βαρύτερη, το βαρύτερο / ο ταχύτερος, η ταχύτερη, το ταχύτερο / ο ακριβέστερος, η ακριβέστερη, το ακριβέστερο / ο ευγνωμονέστερος, η ευγνωμονέστερη, το ευγνωμονέστερο).

γ) Ο απόλυτος υπερθετικός είναι λόγιος τύπος και χρησιμοποιείται λιγότερο από το σχετικό υπερθετικό. Ο απόλυτος υπερθετικός σχηματίζεται με την προσθήκη του επιθήματος -τατος στην ονομαστική ενικού του ουδετέρου του θετικού επιθέτου (ομορφότατος, -η, -ο / σπουδαιότατος, -η, -ο / φρεσκότατος, -η, -ο / βαρύτατος, -η, -ο / ταχύτατος, -η, -ο / ακριβέστατος, -η, -ο). Τα δικατάληκτα επίθετα σε -ων/-ονας, -ον σχηματίζουν τον απόλυτο υπερθετικό με την προσθήκη του επιθήματος -ονέστατος (μετριοφρονέστατος, -η, -ο).

Τα μονολεκτικά παραθετικά κλίνονται όπως τα επίθετα που λήγουν σε -ος, -η, -ο.

Δε σχηματίζουν μονολεκτικά παραθετικά τα επίθετα που φανερώνουν ύλη ή χρόνο: ασημένιος, γυάλινος, μαρμάρινος, ξύλινος, αποψινός, αυριανός, περσινός, χτεσινός κτλ.