Όλα τα επίθετα μπορούν να σχηματίσουν τα παραθετικά τους περιφραστικά, εκτός από εκείνα τα οποία λογικά δεν μπορούν να έχουν συγκριτικό βαθμό, όπως είναι τα επίθετα που ήδη έχουν υπερθετική σημασία, όπως: υπέροχος, -η, -ο, εξαίρετος, -η, -ο, κορυφαίος, -α, -ο κτλ. και τα σύνθετα επίθετα με πρώτο συνθετικό κάποια λέξη επιτατική, όπως: διαβόητος, θεότρελος, ολομόναχος, πάμφτωχος, πανέξυπνος, πεντάμορφος κτλ. Επίσης, δε σχηματίζουν παραθετικά με περιφραστικό τρόπο τα επίθετα που φανερώνουν ύλη ή χρόνο: ασημένιος, γυάλινος, μαρμάρινος, ξύλινος, αποψινός, αυριανός, περσινός, χτεσινός κτλ.

Ο συγκριτικός βαθμός σχηματίζεται περιφραστικά με το ποσοτικό επίρρημα πιο μπροστά από το επίθετο θετικού βαθμού (πιο ωραίος). Ο σχετικός υπερθετικός σχηματίζεται περιφραστικά όπως και ο συγκριτικός, με την εξαίρεση ότι παίρνει μπροστά το οριστικό άρθρο (ο πιο ωραίος). Ο απόλυτος υπερθετικός σχηματίζεται με το επίρρημα πολύ, ή πολύ πολύ, και το επίθετο θετικού βαθμού (πολύ ωραίος / πολύ πολύ ωραίος).