Αμετάβατα είναι τα ρήματα τα οποία δε συνδυάζονται με αντικείμενο. Αμετάβατα ρήματα είναι:

α) Τα ρήματα που είναι στην ενεργητική φωνή και δηλώνουν ενέργεια η οποία δε μεταβαίνει σε κάτι άλλο:

’λλα ρήματα αυτού του τύπου είναι: αναπνέω, απεργώ, δακρύζω, εφημερεύω, μένω, ροχαλίζω, τρέχω, χαμογελώ, χορεύω κτλ.

β) Τα ρήματα που είναι στην ενεργητική φωνή και δηλώνουν μια κατάσταση:

’λλα ρήματα αυτού του τύπου είναι: διψάω, ιδρώνω, πεθαίνω, πονάω κτλ.

γ) Τα ρήματα που είναι στην παθητική φωνή και δηλώνουν ενέργεια:

’λλα ρήματα αυτού του τύπου είναι: εργάζομαι, έρχομαι, ετοιμάζομαι, ξεκουράζομαι κτλ.

δ) Τα ρήματα που είναι στην παθητική φωνή και δηλώνουν μια κατάσταση:

’λλα τέτοια ρήματα είναι: κοιμάμαι, λιάζομαι, λυπάμαι, φοβάμαι.

ε) Τα ρήματα που είναι στην παθητική φωνή και παράγονται από ενεργητικά μεταβατικά ρήματα:

Το διαμέρισμα βάφτηκε από τους μαστόρους.

στ) Τα ρήματα που έχουν αυτοπαθητική σημασία και τα οποία παράγονται από ενεργητικά μεταβατικά ρήματα:

’λλα τέτοια ρήματα είναι βάφομαι (<βάφω), ντύνομαι (<ντύνω), πλένομαι (<πλένω), χτενίζομαι (<χτενίζω) κτλ.

ζ) Τα ρήματα που έχουν και τον αμετάβατο και το μεταβατικό τύπο, αλλά με διαφορετική σημασία:

Ο Γιώργος πονάει. (αλλά: Ο Γιώργος σε πονάει.)

’λλα τέτοια ρήματα είναι γελώ – γελώ κάποιον, γυαλίζω – γυαλίζω κάτι, δουλεύω – δουλεύω κάποιον κτλ.

η) Επίσης, αμετάβατα είναι και τα συνδετικά ρήματα (που συνδυάζονται με μια ονοματική ή επιθετική φράση που λειτουργεί ως κατηγορούμενο), όπως το είμαι, γίνομαι κτλ.

θ) Υπάρχουν και τα απρόσωπα αμετάβατα ρήματα, όπως μπορεί, πρέπει, πρόκειται, φαίνεται κτλ., τα οποία απαιτούν ως συμπλήρωμα μια πρόταση: