Ο «παρατατικός» σχηματίζεται με το «ενεστωτικό» (μη συνοπτικό) θέμα και κανονικά αναφέρεται στο παρελθόν, περιγράφοντας ενέργειες που διαρκούσαν, που βρίσκονταν σε εξέλιξη ή που επαναλαμβάνονταν:
Τα παλιά τα χρόνια, αυτό το δέντρο σκέπαζε το πηγάδι.
Καθώς περπατούσε, γλίστρησε.
Κάθε σαββατοκύριακο πηγαίναμε στη θάλασσα.
Πολύ συχνά χρησιμοποιείται για να θέσει το πλαίσιο μιας αφήγησης που αναφέρεται στο παρελθόν και μέσα στο οποίο τοποθετούνται άλλες ενέργειες (συνήθως σε «αόριστο»):
Την ώρα που ερχόμουν είδα ένα ασθενοφόρο.
Κοιμόμουν, όταν άκουσα το κουδούνι.
Ενώ έμπαινε στην τάξη, άκουσε μια φωνή και γύρισε.
Σε συγκεκριμένες δευτερεύουσες προτάσεις (συνήθως υποθετικές και εναντιωματικές) και σε άλλα περιβάλλοντα υπόταξης (π.χ. σε δομές που δηλώνουν ευχές ή άλλες τροπικότητες - βλ. σχετικά δελτία), ο «παρατατικός» μπορεί να αναφέρεται είτε στο παρελθόν εξακολουθητικά είτε σε κάποια άλλη χρονική στιγμή:
Αν διάβαζες, (θα) περνούσες.
Μακάρι να διάβαζε.
Ας πρόσεχε.